Aegis of Sparta

وقتی شعله خدایان ناودان می شود، شب کوه ها را مانند خرقه ای ناتمام می پوشاند. سرنوشت اسپارت در برابر مجسمه ای خفته است، شمعی که در باد می لرزد. نگاه جغد تو را می یابد - اخگر آرام آتنا. او رعد و برق نمی کند. او زمزمه می کند: نگهبانی دوباره روشن کردن است.

این طومی نیست که پاهایش را بکشد. این یک زنجیره از خرده های کهربا است که توسط زمان صیقل داده شده است. هر سرمایه‌گذاری فقط چند دقیقه طول می‌کشد، سنگی گرم به تاریکی پرتاب می‌شود - موج‌ها داستان شما را کمی نزدیک‌تر به طلوع می‌کنند.

🛡️ ستون فقرات حماسی، بستر رودخانه ای که هدایت می کند
محاکمه پس از آزمایش، آثار و روستاها، مقدسات و ارگ ها به سمت همین جریان جاری می شوند. صدای دهانه ها مانند زوزه های کوتاه است. پایان‌ها مانند فولادی که به غلاف باز می‌گردند، زمزمه می‌کنند - هر فاصله کوچک شامل یک فصل کامل است.

🏛️ قهرمانانی که خلق و خوی تیغ آنهاست
یک پیشتاز ناهموار، مانند زغال هایی که هنوز جرقه هایی را در لبه باد پرتاب می کنند. نگهبانی استوار که مانند سایه کوه حرکت می کند. یک کشیش تیزبین، تک پری که ترازو را کج می کند. مارس در کنار آنها، و هوای اطراف شرکت شما تغییر مسیر.

🐉 مجسمه بیدار می شود، برکت به عنوان یک نمودار ستاره
هر بیداری درخششی بر روی دنده های شما نقش می بندد. نه اعدادی که فریاد می زنند، بلکه جهت ها آشکار می شوند – گاهی نوک نیزه ای روشن تر، گاهی پناهگاهی وسیع تر. رشد و داستان دو راه نیستند. آنها یک نقشه روشن می شوند.

⚡یک حلقه سبک، نفس کشیدن به اندازه
آشغال‌ها در حالت استراحت قرار می‌گیرند، مواد برمی‌گردند، و در بین ضربان‌های قلب، باز کردن کلیدها اتفاق می‌افتد - مانند سفت کردن قفل شنل قبل از شارژ. چند قدم، حرکت روشن؛ هر کدام شما را به مجسمه و به پاسخ نزدیکتر می کند.

📴سختی که بالا می رود، مؤدبانه و در عین حال محکم
باد تند می شود؛ بنرها در طوفان پاره می شوند. اهداف خوانا باقی می مانند، ریتم ها مانند ضربات طبل پیش می روند. تازه واردان راه خود را گم نمی کنند. کهنه سربازان تاج های بالاتری را پیدا می کنند که بازتاب آنها در انتظار است.

یونانی نقاشی‌شده، برنزی که به رودخانه‌های نور تبدیل شده است
🎨 ارگ ها مانند سوگندهای قدیمی ایستاده اند. پرچم ها درزهای زرشکی را در سراسر آسمان می شکافند. نیزه شب را تقسیم می کند. طبل ها از زمین بالا می روند و ضربان قلب شما را برای آهنگ خود به امانت می گیرند.

نگهبان نیزه خود را بلند کن در چند دقیقه اضافی، یک تکه پیروزی به جیب بزنید. بگذار این جرقه ها در آتش جمع شوند و بگذار آتنا در کنار نام تو «جاودانه» را بازنویسی کند.